Eindejaar werkgeluk

Er is alweer een blogjaar verstreken 😊 En ik ben benieuwd naar wat 2024 zal brengen. Nog meer bloginspiratie, meer werkgeluk, nog meer verhalen om te vertellen, gebeurtenissen om te beleven. Benieuwd ook welke richting ik uitga, wat er allemaal mijn pad zal kruisen. Mag ik jullie ook een 2024 vol inspiratie wensen:

In mijn vaste patroon 
leek alles goed en toch gewoon 
tot er op een dag werd gebeld 
plotseling veranderde dat wat telt 
zorgend voor een interne beving 
met de meest krachtige beweging 

Zoekend naar wat voor mij echt werkt 
heb ik ontdekt wat mezelf versterkt 
en dat wat er niet echt toe doet 
of wat me beperkt in mijn moed 
dat laat ik los, dat laat ik gaan 
ik volg liever mijn hart voortaan 

Mooie positieve emoties die mij drijven 
om bij het belangrijkste te blijven 
wie ik echt zelf wil zijn, mijn eigen doel 
vanuit eigen betekenis een voldaan gevoel 
liefde geven en dankbaar ontvangen 
groots dromen, vol van verlangen 

Ik besef de impact van mijn gedachten 
eindeloze kansen voor mijn krachten 
omdat ik mezelf diep van binnen ken 
kan ik handelen vanuit wie ik ben 
in mij schuilt een onuitputtelijke bron 
en geraak ik ver voorbij de horizon. 

(Marc Verhees – Mijn innerlijke kracht

Duurzaam werken

Bedrijven leveren hoe langer hoe meer inspanningen om duurzaam te zijn en maatschappelijk verantwoord te ondernemen. Dat is een ontzettend goede zaak. Ik ben ook blij dat mijn werkgever de groene weg kiest, energie bespaart, investeert in sociale projecten en zijn steentje bijdraagt tot minder afval.  

Maar hoe kan je duurzaam werken? En wat betekent dat voor een werknemer en zijn loopbaan? Op korte termijn maar ook op lange termijn, als je nog een lange carrière in het vooruitzicht hebt? Ik stel me die vraag hoe langer hoe vaker, want de pensioenleeftijd klokt af op 67 jaar en ik heb nog minstens twintig jaar te gaan. Ik wil tijdens die werkjaren een zinvolle loopbaan blijven hebben, gemotiveerd werken, energie halen uit mijn taken en projecten.   

Persoonlijke geluksbarometer 

Duurzaam werken, dat is voor mij sleutelen aan mijn persoonlijke, professionele geluksbarometer.  Die bestaat uit belangrijke, zinvolle onderdelen die ik wil integreren in mijn loopbaan. Voor mij betekent dit een zekere mate van werkgeluk, ontplooiing en inzet van mijn talenten. Er bestaat echter geen vast recept. Waarschijnlijk is elke barometer geïnspireerd op eigen ervaringen en visie op werken.  

Bijgevolg kan de uitbouw van een professionele geluksbarometer – en dat is al een mondvol 😊- een werk van lange adem zijn. Want een loopbaan omvat zovele aspecten die je niet meteen doorgrondt: je hebt er ervaring voor nodig, nieuwe trends in carrières kruisen je pad of nieuwe levensprojecten inspireren je om je loopbaan een andere richting te geven. Toch dienen zich ook loopbaanthema’s aan waar je op korte termijn al iets mee kunt gaan doen. Gelukkig maar :). Op korte termijn kan je zo meer ontplooiing en werkgeluk bereiken, en wie weet, ‘knelpunten’ op lange termijn ontwarren! 

Employability 

Een van die thema’s is “employability”: er bestaat geen jobzekerheid meer, wel “werkzekerheid”. Generaties lang werkten mensen bij 1 werkgever, hun volledige loopbaan kwam er tot ontwikkeling. Bijgevolg gingen werknemers niet actief op zoek naar andere professionele horizonten. Nu die jobzekerheid wegvalt, staan werknemers voor het voldongen feit dat ze manieren moeten zoeken om inzetbaar te blijven in een steeds veranderende arbeidsmarkt.  

Hoe blijf je inzetbaar? Door o.a. je loopbaan actiever te sturen. Een aantal voorbeelden: ervaring opdoen in verschillende soorten organisaties en jobs, opleidingen volgen, je blijven inlezen in je beroepsexpertise, ervaringen opdoen in je privéleven, zoals vrijwilligerswerk of andere projecten, die verrijkend kunnen zijn voor je loopbaan. Een kennis- en ervaringsvoorsprong zullen je zelfvertrouwen ook een duwtje geven. En welke risico’s je bereid bent te nemen op beroepsvlak, is een eigen keuze natuurlijk.  

Talenten 

Ik schreef al eerder over energiegevers en –vreters (zie blog 26 dec 2018 🙂. En ik verbind er mijn talenten mee. Want je talenten gebruiken, zorgt voor energie, motivatie, en dat levert meer werkgeluk op. Investeren in kennis over je eigen talenten is een win-winsituatie. Hebben we niet de neiging om onze talenten uit te zoeken wanneer we zijn vastgelopen in een job? Wanneer we eigenlijk al diep in het slop zitten? Wachten tot dan hoeft echt niet. Je talenten blijven onderzoeken en jezelf afvragen welke talenten je wil ontwikkelen, zou als gezonde reflex deel kunnen blijven uitmaken van je volledige loopbaan.  

Context en omgeving 

We brengen lange dagen door op een werkplek en met collega’s. Bedrijfscultuur en de mensen met wie je samenwerkt, bepalen de manier waarop je je werk beleeft. We zijn geneigd om dit te onderschatten. Zingeving vinden in je werk, sociale contacten hebben op de werkplek, kortom “professioneel je draai vinden”, draagt bij tot een goed gevoel.  

Niet elke bedrijfscultuur of werkcontext past bij iemand. Goed nagaan of je werkplek bereikbaar is, hoe je uurrooster eruitziet, welke verwachtingen er bestaan over je resultaten, de organisatie van je werk…zullen je op korte en lange termijn meer werkplezier opleveren.  

Sommige organisaties zijn meer “top-down” dan andere. Werken op een hiërarchische plek tegenover meer horizontaal werken en taakverbreding bereiken, geven andere carrièremogelijkheden. En een toekomstige werkgever bevragen over wat jouw talent betekent voor de organisatie en hoe die dit zal ondersteunen, kan ook een toegevoegde waarde zijn in je loopbaan. 

Ten slotte 

Hoe duurzaam aan het werk blijven, blijft een zeer relevant thema. We leven in een VUCA-wereld (volatile, uncertain, complex, ambiguous): volatiel, onzeker, complex, ambigu. Dit vergt ook steeds veranderende menselijke strategieën om hiermee om te gaan. Dat drukt een stempel op onze loopbanen. Toch kan je als individu hiermee omgaan: door zelfkennis, de juiste werkomgeving op te sporen, professionele stappenplannen op te zetten en steun zoeken via een privé (familie, vrienden, enz.) en/of professioneel netwerk (werkveld, eigen collega’s, enz.). 

Groeien in je loopbaan in volatiele arbeidsomstandigheden, en dat ook als vaardigheid kunnen ontwikkelen, is ook een weg naar duurzaam werken. Verandering schrikt bijgevolg minder af en een veranderende jobinhoud hoeft niet ontmoedigend te zijn voor je drive en motivatie!

Het heet twijfelen…en dat is normaal 

Een heuvel kan een berg blijken te zijn, een beekje kabbelt niet altijd rustig, en strubbelingen kom je tegen wanneer je ze het liefst niet verwacht… 

En zo vergaat het ook in het professionele leven. De ups kunnen heel erg hoog zijn, de downs best laag, en in het midden een existentiële vraag: heeft het nog allemaal zin? 

Want het is geen toeval wanneer ik net voor het grote verlof tegen mijn professionele twijfels aankijk. Want die vormen de apotheose van een aantal gebeurtenissen. Ik gaf het al aan in mijn blog “Ruimte vinden in een nieuwe job”. Ik heb namelijk een hele poos geploeterd in mijn job zonder leidinggevende, sturing of kader. Ik wou projecten lanceren en kreeg ze toch niet volledig van de grond.  

Lees meer »

De glorie van deeltijds werken

In de maand februari nam ik de – in mijn ogen – nogal boude beslissing om deeltijds te gaan werken. In overleg met mijn werkgever natuurlijk. En hoera, sinds maart werk ik dus vier vijfde met een vrije woensdag elke week.  

Waarom een “nogal boude beslissing”? Deeltijds werken wordt in België meestal geassocieerd met een motief: je gaat deeltijds werken omdat je kinderen hebt, voor een ouder of ziek familielid wil zorgen, een opleiding volgt…Het is geen ongewone vraag tijdens een sollicitatiegesprek: waarom kies je voor een deeltijdse job? Versta eronder: welk motief steekt erachter? 

Ik heb geen motief voor mijn deeltijds werken op dit ogenblik en daar stelt de naaste omgeving zich soms ook vragen over: vier vijfde werken om tijd te nemen voor jezelf? Hoezo, je hebt nog geen tijd genoeg? En nu al minder werken terwijl je nog bijlange niet met pensioen gaat? En hoezo, je neemt geen bijberoep?  

Voor sommigen zit ik duidelijk in de luxecategorie. Want waarom nu al vier vijfde werken terwijl ik maximaal productief zou kunnen zijn voor de maatschappij? En het leven al duur genoeg is? 

Work life balance 

Work life balance is zo’n onderwerp dat niet weg te branden is uit de actualiteit maar zeker ook niet uit mijn leven. Regelmatig denk ik erover na hoeveel ruimte mijn job inneemt in mijn leven. Werken is een financiële noodzaak, maar kan ik mijn werk iets minder gewicht geven? Ik heb soms de indruk dat de werkwereld alsmaar in een hogere versnelling gaat. De druk om te kunnen volgen, is hoog.  

Tijdens mijn vrije dag neem ik bewust wat gas terug. Ik heb het gevoel vaker te kunnen contempleren, te reflecteren, wat ik als introverte mens ook nodig heb. Op die manier doe ik ook aan zelfzorg en waak ik over mijn welzijn. 

Projecten? 

Ik speel met het idee om kleine projectjes op de rails te zetten nu ik meer vrije tijd heb. En dan druis ik meteen al in tegen de bovenstaande alinea 🙂 want ik wil een betere work-life balance bereiken door meer rust, hobby’s, sporten en niet te veel activiteiten op woensdag. Maar het eeuwige stilzitten is ook niet aan mij besteed. Ik geef het tijd en reflectie. 

Mijn job is ook wel meer dan ooit een stuk van mijn identiteit. En een kans om mijn energie en talent in kwijt te kunnen. Daarnaast kan die identiteit zich in allerlei soorten jobs manifesteren. Of een combinatie van een job en andere projecten. Dat besef is een graantje dat ik in de grond heb gestopt, tot het plantje begint te schieten, te groeien. Misschien ergens in een onbekende tuin, een nieuw veld, een andere horizon? 

Consuminderen 

Een reis naar het buitenland en de noodzaak om de koelkast ervoor grondig uit te mesten: mijn partner en ik waren zodanig opgetogen over die bijna lege koelkast bij onze terugkeer, dat minder consumeren hoog op ons prioriteitenlijstje is beland. Want vaak kochten we te veel etenswaren die daarna in de vuilnisbak belandden samen met andere impulsief gekochte spullen. En dat gaf wel eens stof tot discussie 🙂 

Met een deeltijdse job let ik uiteraard meer op mijn uitgavenpatroon. Maar lees hier vooral dat consuminderen mij ook ontzettend gelukkig maakt omdat ik bewuster iets wel of niet ga kopen. Ik moet er iets harder voor sparen. Of leef wat zuiniger. Of stel een aankoop uit zodat ik er op een later moment dubbel van geniet. 

Vrijwilligerswerk 

Last but not least: met een deeltijdse job kan ik ook opnieuw tijd vrijmaken voor wat vrijwilligerswerk ook al doe ik dit nog op een heel laag pitje. Vrijwilligerswerk beschouw ik als een onschatbare waarde voor onze maatschappij, maar wordt nog te vaak onderschat. Het gaf me in het verleden al veel voldoening om te helpen met een vrijwilligersactiviteit en op die manier bij te dragen tot een warmere maatschappij. 

Een complimentje?

Op 1 maart was het nationale complimentendag en dat ging snel rond op mijn werkplek! Een nieuwsbrief verscheen prompt in mijn mailbox en die van alle collega’s om elkaar aan te moedigen een complimentje te geven, waardering te tonen voor een puike prestatie, dankbaarheid te uiten voor een hechte samenwerking. 

Het viel me te binnen dat we erkenning en waardering vaak onderschatten. Toch kunnen die bijdragen tot groei, zelfvertrouwen, trots…en een en ander in beweging brengen in je eigenwaarde en professionele relaties. 

En ook al ben ik trots op het werk van mijn collega’s, heb ik bewondering voor vrienden die moeilijke privésituaties trotseren, toch blijft die complimentenreflex ook wel eens achterwege. Er is dus nog werk aan de winkel. En training nodig om die reflex goed te ontwikkelen! 

Lees meer »