Als human resources-medewerker ben ik aanspreekpersoon voor vragen of twijfels van medewerkers. Dan is het ook niet abnormaal dat ik eens moeilijke gesprekken heb en door lastige vragen word overvallen (ook al zijn er ontzettend veel positieve gesprekken:)). Ermee omgaan blijft een uitdaging ook al heb ik er ondertussen al uren gesprekservaring op zitten.
Lees meer »Categorie: Verrijking
Worden we allemaal vrienden op het werk?
Hoe belangrijk is vriendschap op het werk? Wat brengt het mee als toegevoegde waarde? Onderzoek van Gallup toont aan dat vriendschap op de werplek nog belangrijker is geworden sinds de pandemie en het massaal ingevoerde tele- en hybride werken. En dat we in uitdagende tijden extra troost en comfort vinden in vriendschappen die op de werkplek zijn ontstaan.
Maar is dat wel zo en zijn vriendschappen op het werk vanzelfsprekend?
Lees meer »De glorie van deeltijds werken
In de maand februari nam ik de – in mijn ogen – nogal boude beslissing om deeltijds te gaan werken. In overleg met mijn werkgever natuurlijk. En hoera, sinds maart werk ik dus vier vijfde met een vrije woensdag elke week.
Waarom een “nogal boude beslissing”? Deeltijds werken wordt in België meestal geassocieerd met een motief: je gaat deeltijds werken omdat je kinderen hebt, voor een ouder of ziek familielid wil zorgen, een opleiding volgt…Het is geen ongewone vraag tijdens een sollicitatiegesprek: waarom kies je voor een deeltijdse job? Versta eronder: welk motief steekt erachter?
Ik heb geen motief voor mijn deeltijds werken op dit ogenblik en daar stelt de naaste omgeving zich soms ook vragen over: vier vijfde werken om tijd te nemen voor jezelf? Hoezo, je hebt nog geen tijd genoeg? En nu al minder werken terwijl je nog bijlange niet met pensioen gaat? En hoezo, je neemt geen bijberoep?
Voor sommigen zit ik duidelijk in de luxecategorie. Want waarom nu al vier vijfde werken terwijl ik maximaal productief zou kunnen zijn voor de maatschappij? En het leven al duur genoeg is?
Work life balance
Work life balance is zo’n onderwerp dat niet weg te branden is uit de actualiteit maar zeker ook niet uit mijn leven. Regelmatig denk ik erover na hoeveel ruimte mijn job inneemt in mijn leven. Werken is een financiële noodzaak, maar kan ik mijn werk iets minder gewicht geven? Ik heb soms de indruk dat de werkwereld alsmaar in een hogere versnelling gaat. De druk om te kunnen volgen, is hoog.
Tijdens mijn vrije dag neem ik bewust wat gas terug. Ik heb het gevoel vaker te kunnen contempleren, te reflecteren, wat ik als introverte mens ook nodig heb. Op die manier doe ik ook aan zelfzorg en waak ik over mijn welzijn.
Projecten?
Ik speel met het idee om kleine projectjes op de rails te zetten nu ik meer vrije tijd heb. En dan druis ik meteen al in tegen de bovenstaande alinea 🙂 want ik wil een betere work-life balance bereiken door meer rust, hobby’s, sporten en niet te veel activiteiten op woensdag. Maar het eeuwige stilzitten is ook niet aan mij besteed. Ik geef het tijd en reflectie.
Mijn job is ook wel meer dan ooit een stuk van mijn identiteit. En een kans om mijn energie en talent in kwijt te kunnen. Daarnaast kan die identiteit zich in allerlei soorten jobs manifesteren. Of een combinatie van een job en andere projecten. Dat besef is een graantje dat ik in de grond heb gestopt, tot het plantje begint te schieten, te groeien. Misschien ergens in een onbekende tuin, een nieuw veld, een andere horizon?
Consuminderen
Een reis naar het buitenland en de noodzaak om de koelkast ervoor grondig uit te mesten: mijn partner en ik waren zodanig opgetogen over die bijna lege koelkast bij onze terugkeer, dat minder consumeren hoog op ons prioriteitenlijstje is beland. Want vaak kochten we te veel etenswaren die daarna in de vuilnisbak belandden samen met andere impulsief gekochte spullen. En dat gaf wel eens stof tot discussie 🙂
Met een deeltijdse job let ik uiteraard meer op mijn uitgavenpatroon. Maar lees hier vooral dat consuminderen mij ook ontzettend gelukkig maakt omdat ik bewuster iets wel of niet ga kopen. Ik moet er iets harder voor sparen. Of leef wat zuiniger. Of stel een aankoop uit zodat ik er op een later moment dubbel van geniet.
Vrijwilligerswerk
Last but not least: met een deeltijdse job kan ik ook opnieuw tijd vrijmaken voor wat vrijwilligerswerk ook al doe ik dit nog op een heel laag pitje. Vrijwilligerswerk beschouw ik als een onschatbare waarde voor onze maatschappij, maar wordt nog te vaak onderschat. Het gaf me in het verleden al veel voldoening om te helpen met een vrijwilligersactiviteit en op die manier bij te dragen tot een warmere maatschappij.
Ruimte vinden in een nieuwe job
Het is ontzettend stil gebleven op mijn blog! Mijn nieuwe fulltime job vergt een flinke portie energie, maar tijdens de covidtijden lees ik vaker een magazine of een boek, of trek ik mijn wandelschoenen aan. Na drukke werkdagen ga ik uitwaaien op de fiets, zeker wanneer de laatste zomerstraaltjes in het herfstseizoen het nog toelaten om te fietsen met een gelaat in de zon.
Mijn pen schoof ik de voorbije tijd niet helemaal aan de kant al was ze naar mijn goesting toch te weinig actief. Af en toe publiceerde ik iets voor Co-Searching, een organisatie die gratis workshops organiseert voor werkzoekenden, voor wie ik o.a. als vrijwilligster meewerk aan de blog. Zo schreef ik solliciteren door het oog van de recruiter en een stukje over de motivatiebrief dat ook op mijn eigen blog verscheen.
Na de hectische momenten die opdoken in mijn nieuwe job, vond ik het tijd om mezelf halt toe te roepen: waren de voorbije weken/maanden niet te intens geweest? En op welk punt ben ik nu beland in mijn nieuwe professionele avontuur?
Lees meer »Werken…geen doelen, maar beleving
Bron: nick-morrison-FHnnjk1Yj7Y-unsplash
Werken, de werkwereld, werkgeluk…ik verdiep me al een tijdje in deze cluster aan onderwerpen. Misschien kwam het nooit expliciet aan bod, maar deze blog heb ik ooit opgestart als uitlaatklep omdat ik zelf al jaren met mijn loopbaan worstelde.
Maar begin 2021 ben ik aan een nieuw professioneel hoofdstuk begonnen. Een overweldigend maar ook verrijkend avontuur. Daarom heb ik bewust op de pauzeknop gedrukt en liet ik mijn blog virtueel stof vergaren, ook al heb ik het schrijven enorm gemist! Maar het vraagt tijd, geduld en energie om een nieuwe job te leren. Dus tracht ik ook energiedipjes goed op te vangen na een intensieve werkdag en gun ik mezelf voldoende rust.
Voor de eerste keer in mijn professionele loopbaan, heb ik het gevoel dat de puzzelstukjes op hun plaats vallen: ik werk op een heel leuke werkplek, in een dynamisch team waarin ik ook word uitgedaagd om af en toe mijn comfortzone te verlaten. Mijn nieuwe job geeft me ook energie: er zijn naast drukkere dagen ook voldoende momenten met werkplezier en een gezonde portie positieve stress.
Ik ben ook eindelijk gestopt met te werken naar een “doel”. In het verleden “hopte” ik van de ene job naar de andere, tussen aanhalingstekens, want ik bleef meestal vrij lang in een job. Ik wilde een aantal professionele doelstellingen bereiken waardoor mijn jobs uitdraaiden op tussenstops. Ook al was dat niet bedoeling: ik hoopte telkens mij te ontplooien in mijn verschillende jobs en te groeien.
Een nieuw bewustzijn
Of het toeval is dat ik in mijn huidige job op m’n plooien kom? Nee, ik denk het niet. Toen het bewustzijn binnensijpelde dat ik weinig op dagelijks werkplezier had ingezet, veel compromissen had gesloten, mij miskeken had op “een job nemen om te groeien of een job te nemen die ik echt wou”, dan pas begon ik ook gerichter te solliciteren. Dat ik nu bewust voor de “werkbeleving” heb gekozen in plaats van een “werkdoel”, maakt een wereld van verschil.
Maar ook ik heb langer in jobs gezeten omdat er een financiële noodzaak was, ik naast mijn fulltime job ook nog studeerde en een rustigere, meer routineuze job wel kon gebruiken of gewoon niet wist welke professionele richting ik ging kiezen. Ook dat waren waardevolle redenen die er mij toen noopten om te kiezen voor die tussenstops. Zo kon ik mezelf tijd geven om een mooi evenwicht te bereiken tussen een privé- en professionele situatie.
Vreugdesprongetjes en discrete hoerakreten
Als ik terugblik op mijn vorige werkervaringen: heb ik me wel voldoende geamuseerd in een job? Deed ik wel eens vreugdesprongetjes, slaakte ik ooit (discrete) hoerakreetjes achter mijn pc, omdat ik een leuk project had afgerond, mijn creativiteit had kunnen botvieren? Omdat er een leuk teaminitiatief was geweest met sterke geluksmomenten? Omdat ik iets had verbeterd? Een origineel initiatief van A tot Z had kunnen coördineren?
Die momenten waren er ongetwijfeld, maar hadden er vaker mogen zijn. Een portie werkamusement heb ik wel regelmatig gemist. En ik voel dat een inhaalbeweging meer dan welkom is!
Happy work, happy place
Ongetwijfeld zal ik ook moeilijkere momenten meemaken in mijn nieuwe job. Ups-and-downs horen erbij, ook om dat je dat niet altijd zelf bepaalt. Toch wil ik zoveel mogelijk mijn happy work, happy place houden: blijven gaan voor de sterke werkbeleving, mijn talenten ontplooien, want mijn job is geen compromis meer maar een bewuste keuze.
Mijn werkgeluk 