Het is lente en…de kantoorwerkdagen breken aan! In een column van Japke Bouma – “Totaal overprikkeld na een dag op kantoor” – ontdekte ik tot mijn opluchting (en met een stevige glimlach 😊) dat ik niet als enige serieus moet wennen aan het kantoorwerkritme. 

Lenteschoonmaak en vergaderingen 

Ongevraagde onderbrekingen en afleidingen wogen de eerste weken op kantoor al zwaar op mijn concentratie. Tijdens mijn eerste terugkomdagen begon mijn werkgever namelijk toevallig ook met de lenteschoonmaak. Poetsploegen vielen mijn bureau binnen om de ramen te lappen, externe techniciens kwamen onaangekondigd binnengewandeld om de rookalarmen te controleren en de grote schoonmaak ging verder in de gang met lawaaierige poetsmachines. Tel daarbij het “opendeurbeleid” en ik was een tijdje zoet met oorverdovend lawaai en mildere varianten ervan. 

Ik ben natuurlijk ontzettend blij dat ik mijn carrière niet zal eindigen in Zoomcalls (want dan heb ik nog minstens 20 jaar te gaan…), maar tijdens mijn eerste kantoorwerkdagen had ik teveel fysieke vergaderingen ingepland. Ik was te enthousiast aan de slag gegaan met mijn agenda en kwam nog amper op adem op het einde van de dag. Ook weer een les geleerd en mezelf de vraag gesteld: hoe kreeg ik dit vroeger wel voor elkaar?  

Marathons deze week? 

Ik kan helaas geen marathon uitlopen maar terug naar kantoor gaan is best sportief. Ik zit nu wel moeiteloos aan 10000 stappen per dag maar het vergt “training” om weer vroeg op te staan, naar het station te wandelen, mijn hartslag te temperen wanneer ik net iets te laat de voordeur achter mij heb dichtgetrokken (ik ben een grote fan van de snooze-knop van mijn wekkeralarm…) en dan bij aankomst in het station te merken dat ik opnieuw geen extra koffie kan halen (om mezelf wakker te schudden…) vooraleer ik in de trein stap, want helaas, ik ben er weer net iets te nipt geraakt. 

De kantoorwendagen, zo noem ik mijn kantoorwerkdagen tegenwoordig, zijn nu de minder productieve dagen in aanloop naar een meer normaal ritme. Ik geef mezelf toch een 3-tal maanden om weer fit en wel op kantoor te werken en daarvan ik er nu al eentje doorsparteld zonder al te veel kleerscheuren. Maar toch heb ik al verschillende energiedipjes gehad die ik niet had zien aankomen. 

Gelukkig hebben we in het team afspraken gemaakt over wisselende thuis- en kantoorwerkdagen. Zo zit ik toch minstens 1 à 2 dagen per week in thuiswerk. Een paar fijne collega’s zal ik jammer genoeg nog zelden tegen het lijf lopen. Want onze thuiswerkdagen vallen op dezelfde dag en waarschijnlijk treffen we elkaar dan enkel bij grote evenementen op het werk. 

Yes, de koffiemachine is terug van weggeweest 

Gelukkig draait onze koffiemachine op volle toeren want collega’s komen regelmatig langs voor een stevige caffeïneshot (handig als je het enige team bent met een iets groter bureau en exclusieve koffiemachine…). Zo worden weekendverhalen, grapjes, humor, wat geklaag, maar ook gedeeld goed humeur ook weer dagelijkse kost. Verjaardagen kunnen opnieuw bescheiden maar gezellig worden gevierd en dat is dan het mooie excuus om te blijven hangen en roddeltjes uit te wisselen die anders in het online gebeuren bleven hangen (zie mijn vorige blog over “radio couloir”). Ja, leve terug naar kantoor…met mate, en op een rustig ritme!