foto: unsplash – photo-1516383740770-fbcc5ccbece0
Sinds ik door de virusuitbraak ook permanent thuiswerk, ervaar ik amper een verschil tussen werk en privéleven. Ook al ben ik een gelukkige thuiswerker, toch leken de voorbije weken op een heus experiment om die twee in goede banen te leiden! En dat zit soms in kleine dingen: mijn videocamera uitzetten wanneer mijn lief onverwachts binnenwandelt terwijl ik in een videocall zit met collega’s; de timer zetten voor mijn middagkookpot (of hoe dat bijna resulteerde in zwartgeblakerde courgettes); op maandag bewust wegkijken van de overvolle strijkmand die ik zondag onaangeroerd had laten staan; “mentaal” de deur leren dichttrekken wanneer mijn werkdag voorbij is. Want ik werk momenteel vaker in de woonkamer en kan geen fysieke deur achter me sluiten wanneer ik mijn werkdag beëindig. Versta eronder dat ik voorlopig niet van plan ben om in de tuin of de garage te gaan wonen :).
Work-life: balance?
Werk en privé kan je moeilijk scheiden. Het zijn vaak dunne lijntjes die nu eens parallel lopen, dan weer elkaar kruisen. Ik vind het ontzettend belangrijk om er attent op te zijn. Maar ik beslis niet altijd zelf of mijn werk het overneemt van mijn privé-leven. Soms denk ik aan een vervelende taak voor ik in slaap val. Of ga ik ergens joggen en valt een leuk werkidee me te binnen. Of sta ik aan een winkelkassa en herbeleef ik een conflict met een collega.
Mijn werkgeluk 